Ik durf het bijna niet te vragen…

Gesprekje tussen een fit20-er en een fit20 trainer. “Ik durf het bijna niet te vragen…” zegt de fit20-er. “Nee.” zegt de trainer. Kan hij nu ook al gedachten lezen, denkt de fit20-er. Ze probeert het nog eens en kijkt zijn kant op. “Nee.” zegt de trainer weer. “Maar…” probeert ze nog een keer. “Echt niet.” zegt de trainer. Ze valt stil.

Ze wil hem geloven. Hij heeft haar al zo lang zo goed getraind. Maar ze twijfelt vandaag. Hij ziet dat natuurlijk. “Ga maar door.” zegt hij bemoedigend. “Doe maar, je kan het.” Haar laatste verzet lijkt gebroken. Maar ze kan het niet laten en vraagt het toch.

“Heb je de gewichten écht niet zwaarder gezet?” roept ze. De trainer blijft kalm en kijkt haar begripvol aan. “Je kan het.”

En ze kan het. Iets minder lang dan de vorige training maar dat doet er niet toe. Ze heeft de fit20 prikkel binnen. De trainer zegt dan “Weet je, de fit20 training is niet alleen het allerbeste wat je voor je gezondheid kan doen. Maar het is ook een spiegel. Als je denkt dat de gewichten zwaarder staan dan zegt dat iets over jou. Je bent misschien wat moe. Of je hebt het iets te druk. Minder goed geslapen. Te weinig gegeten. Stress op het werk. Of het is gewoon bloedheet buiten. Dan denken bijna alle fit20-ers dat de gewichten zwaarder staan. Ondanks de airco.” zegt hij. Ze is opgelucht. “Ik snap het, logisch eigenlijk.” Ze is klaar met de laatste oefening. “Extra goed voor jezelf zorgen” zegt de trainer. Ze gaat met een glimlach de studio uit.